Beta Testing the world!

Μετά από δύσκολη περίοδο εσωτερικής αναζήτησης, επίμονης-και επίπονης ορισμένες φορές- σκέψης, μετά από εξέταση του ρόλου του ιστορικού υποκειμένου, των αντικειμενικών συνθηκών, μετά από μελέτη διαφόρων προοπτικών, διαπίστωσα και αναφέρω επιγραμματικά ότι:

α) Ο καπιταλισμός δεν θα πεθάνει ποτέ. Η ικανότητά του να ελίσσεται, να μεταλλάσσεται, να γεννάει συνθήκες μέσα από τις οποίες μπορεί να ξεπεράσει τις βραχυχρόνιες κρίσεις του είναι τέτοια που μπορεί αυτή ακολουθία να συνεχίζεται για πάντα, ακόμα και σε αυτό το στάδιο.
β) Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι το ανώτατο και τελικό στάδιο του καπιταλισμού. Η τεχνολογική πρόοδος του αιώνα που πέρασε απέδειξε ότι θα υπάρχει πάντα πρόσφορο έδαφος για νέες αγορές, για καλύτερους τρόπους αφαίμαξης υπεραξίας. Η άνοδος της Κίνας φέρνει στο προσκήνιο αλλαγές σε οικονομικό επίπεδο που θα έρθουν σε επίπεδο πολιτικό και ίσως και στρατιωτικό. Οι συνεχείς πόλεμοι δείχνουν ότι δεν θα υπάρξει ποτέ οριστική λύση των εδαφικών διαφορών μεταξύ των δυνάμεων.
γ) Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε, αν και ελπιδοφόρος, δεν κατάφερε να νικήσει. Η εμπειρία που αποκόμισε η αστική τάξη παντού στον κόσμο από αυτό το πισωγύρισμα είναι αμέτρητες φορές πιο μεγάλη από οποιαδήποτε εμπειρία έχει να επιδείξει το διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα. Έχει πλέον όλα τα εφόδια να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε άμυνα μπορεί να βρει, και να αντικρούσει ακόμα και αντεπίθεση.
δ) Μετά από συνδυασμό όλων των παραπάνω, σοσιαλισμός δεν θα ξαναϋπάρξει. Τα θεωρητικά προπύργια του σοσιαλισμού θα πέσουν ή θα αφεθούν στην μοίρα τους, αφού δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε συμβολή στην ανάδειξη μιας νέας ελπίδας για τους λαούς του κόσμου.

Κατά συνέπεια:
Εφόσον δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε ποτέ σε μια ζωή όπως την θέλουμε, η μόνη διέξοδος είναι να περάσουμε όπως μπορούμε καλύτερα σε αυτή τη ζωή που έχουμε, με οποιοδήποτε τρόπο. Δυστυχώς, αυτή είναι η μόνη πρόταση που μπορούμε να προβάλλουμε.
Το blog αυτό κλείνει. Ίσως και να διαγραφεί, για να μην αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα αγώνα σε όσους ανθρώπους παλεύουν ακόμα για την δημιουργία ενός άλλου κόσμου, πιο ανθρώπινου. Η ελπίδα δεν πρέπει να πεθάνει, αυτό είναι σίγουρο, εντούτοις η προσπάθεια για την υλοποίηση αυτού του στόχου θα είναι μάταιη.

Ευχαριστώ όσους με διάβασαν, ειδικά εσένα, αφιερωμένε αναγνώστη μου. Το blog δεν κατάφερε να αποκτήσει πάνω από 100 επισκέψεις την ημέρα, ούτε σταθερό κοινό, οπότε αυτό το κομμάτι της διαδικτυακής μου παρουσίας δεν θα έχει την οποιαδήποτε επίδραση.

Σας χαιρετώ,

Γιώργος “macgiorgosgr” Σιαμέτης