Τί λέει; Καιρό έχουμε να τα πούμε, να τα πιούμε, να τα δούμε και να τα συμφωνήσουμε. Διότι, αναγνώστη μου, φανατικέ μου και αφοσοιωμένε μου, σίγουρα θα συμφωνείς μαζί μου, εφόσον με διαβάζεις και με διαδίδεις, όπως το Όργανο (ένα είναι το Όργανο). Καλήν ώρα, όπως συμφωνάνε και οι 154 βο(υ)λευτές του κυβερνώντος κόμματος με την αστική πολιτική. Θα έγραφα κυβερνητική, αλλά πλέον έχουν σκύψει τόσο που δεν μπορούν ούτε να μιλήσουν. Είναι ξεδιάντροπη εφαρμογή όλων, μα όλων των επιταγών του μεγάλου κεφαλαίου.
Ώπα, μπήκε η ξύλινη γλώσσα, σας εύχομαι συγνώμη γι’ αυτό. Και δε με λε ρε μάστορα, πώς να το πω δλδ; Κεφάλαιο δεν είναι, και μάλιστα υπερσυγκεντρωμένο, τεράστιο; Δηλαδή αν το πω διαφορετικά θα αλλάξει η ουσία του ή θα αλλάξουν οι νόμοι που το διέπουν, ή μήπως ξαφνικά θα ανάψει η λάμπα στο κεφάλι σου και θα καταλάβεις ότι είναι σωστά αυτά που λέω; Κι άντε, πες ότι εγώ έχω ξύλινη γλώσσα. Οι άλλοι που λένε “πολιτικώς ορθό” (θα έλεγα τίποτα για το …ορθό τους) και “αποκρατικοποιήσεις” και “απασχόληση” ΔΕΝ έχουν ξύλινη γλώσσα αλλά σε ενοχλούν οι κομμουνιστές που λένε τα πράγματα όπως ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είναι; Τι να σε πω, είσαι μάπας και κρίμα δηλαδίς που έχεις και μπόι και το δείχνεις στην πλατεία.
Μπας περιπτώς, συγχύστηκα και δεν κάνει, θα με ανέβει η πίεσις. Διότι λέει, ναι μεν την έριξαν την ψήφο τους, αλλά δεν “ήταν αυτό που ήθελαν”, διότι είχαν λέει πιέσεις έξωθεν ή σκέφτηκαν το “εθνικό συμφέρον”. Αυτό το εθνικό συμφέρον ρε παιδί μου, πώς γίνεται και είναι πάντα εναντίον του έθνους; Οι ιλουμινάτι θα φταίνε. Και στις συνδιασκέψεις τους είναι “αγανακτισμένοι” και μάλιστα διαπιστώνουν ότι πολλά στελέχη τους είναι στις πλατείες. Άμα τα λέμε εμείς ότι όλο αυτό το ακομμάτιστο είναι ντεμέκ και δεν είναι αυθόρμητο, μας λένε κολλημένους και συνωμοσιολόγους. Μόνοι τους τα λένε. Και κάνεις λες και δεν καταλαβαίνεις. Βόδι. Πόσο είστε εκεί, δυο μήνες και περάσανε ό,τι ήταν να περάσει, δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως. Τίποτα; Χμ.
Διότι, ναι, δεν έχει αλλάξει τίποτα. Πλην όμως υπάρχουν σωματεία που έχουν πετύχει αυξήσεις (εν μέσω κρίσης), που έχουν καταφέρει να πάρουν πίσω απολύσεις, που έχουν επανασυνδέσει το ρεύμα σε ανέργους, και άλλα τέτοια. Σιγά μην σας νοιάζουν αυτά, εσείς να κοιτάτε τη δουλίτσα σας. Κι όταν σχολάσουμε -να κρατήσουμε και το ωράριο, διότι και το αφεντικό έχει δικαιώματα στην εργασία σας-, παγαίνουμε από την συνέλευση για να σπάσουμε τον πάγο. Ον δε ροκς, διότι στο τέλος “θα μας πάρουν με τις πέτρες”. Δεν βαριέσαι, πάμε διακοπές τώρα μωρέ, και επανάσταση από τον Σεπτέμβρη.
Ελάτε το βράδυ από το σπίτι. Θα είναι κι ο Λέλος με την κιθαρίτσα του. Θα κάτσουμε δίπλα στην πισίνα, να τραγουδήσουμε κανένα επαναστατικό, να θυμηθούμε τα παλιά.
Ορίστε;
Star Trek Greece