Γιατί γουστάρουμε τα ’80’s, λατερμένε (από το λατέρνα, διότι μια δόση λατερνατζή την έχουμε, αμέ;) αναγνωσταράκη μου;
Διότι τα έιτις αντιπροσωπεύουν μια ολόκληρη γενιά. Προσωπικά γεννήθηκα και μεγάλωσα στην εϊτίλα. Λίγες μέρες μετά την γέννησή μου (ιστορική στιγμή, στέλνω συγχαρητήρια στην μάνα μου!), δολοφονήθηκε η Βασιλακοπούλου στην ΕΤΜΑ.
Τα ’80’s έχουν μια δική τους φόρμα. Τα μακριά μαλλιά που όμως είναι κοντοκουρεμένα μπροστά, τα σηκωμένα και διπλωμένα μανίκια στο σακάκι, το ουίσκι με πάγο και κοκα-κόλα (ζήτω ο εμφιαλωμένος ιμπεριαλισμός!). Οι καλτ ταινίες σε VHS, Κώστας Τσάκωνας, Βουτσάς, ο Στάθης Ψάλτης και η Καίτη Φίνου, το Ρετιρέ και η οδός Ανθέων. Η αλλαγή και η δεύτερη κατανομή, η Σοβιετική Ένωση με τον Μπρέζνιεφ και τον Γκορμπατσόφ (Γαμώ το σπίτι του), η Περεστρόικα και η Γκλάσνοστ. Κρατική τηλεόραση μόνο και τηλέφωνο είκοσι χρόνια μετά την αίτηση. Μαγκάιβερ και αμερικάνικη προπαγάνδα, Ρόκι Μπαλμπόα και αμερικάνικη προπαγάνδα, Ράμπο και αμερικάνικη προπαγάνδα, στις ταινίες οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, οι Κουβανοί, οι Βιετναμέζοι, οι Βορειοκορεάτες, οι Ανατολικογερμανοί και άλλοι τυχαία επιλεγμένοι λαοί ήταν οι κακοί.
Παπούτσια Ζίτα, Strike (φοράει Στράικ και καρφώνει), ιστορικές διαφημίσεις. Χάρυ Κλυν σε κασέτα, Παπακωνσταντίνου στα φόρτε του, Νταλάρας με μαλλιά, έξω η ΕΟΚ-έξω το ΝΑΤΟ.
Στα τρία κόρνερ πέναλτι, οι σπόντες δεν μετράνε, μπακότερμα(ν), Στρουμφάκια, Μαμούθ Κόμιξ, Κάντι-Κάντι, Χάιντι, Νιλς Χόλγκερσον, Άμπρα-Κατάμπρα, αλάνες με χώματα, ματωμένα γόνατα, του Κουτιού τα Παραμύθια, Σάγκμα, Οδύσσεια του Διαστήματος και Νονό…
Ο μεγαλύτερος λαοπλάνος Ανδρέας Παπανδρέου, Κουτσόγιωργας, Κοσκωτάς, σκάνδαλα, Μιμή, Τόμπρας, κάθαρση, οικουμενική. Ο σοσιαλισμός ήταν υπαρκτός εκτός συνόρων, κάποιοι νομίζανε ότι και εντός συνόρων υπήρχε.
Το τείχος υπήρχε, το Πολυτεχνείο ήταν ζωντανό, η Πρωτομαγιά ήταν πραγματικά ταξική γιορτή. Στους Αμερικανούς έσκασε το Τσάλεντζερ και στους Σοβιετικούς έσκασε το Τσέρνομπιλ. Γιαννάκης, Γκάλης, Φάνης Χριστοδούλου-μπέμπης και Αργύρης Καμπούρης-οικοδόμος και Εθνική Ελλάδος να παίρνει πρωτάθλημα κόντρα στην ΕΣΣΔ!
Ντίσκο, lead organs σε 16-bit, συνθεσάιζερ και drum machines. Apple Macintosh, Amiga, Amstrad, μονόχρωμες οθόνες και γραμμές εντολών.
Στο τέλος το τείχος το ρίξανε και τέλειωσαν και τα έιτις, ήρθε η Νέα Τάξη και τα γάμησε τη μάνα, υποχώρησε το κίνημα και μας πήραν παραμάζωμα, ήρθε η Τέκνο και τα κλαμπ, οι Πάουερ Ρέιντζερ, η ιδιωτική τηλεόραση κι ο εκσυγχρονισμός. Είναι να μην αναπολείς τα ’80’s και να γουστάρεις εϊτίλα;
2 Comments
Τὰ ἔητις γαμᾶνε ἀλλὰ πῶς φαίνεται ὅτι ἐσὺ εἶσαι ἕνας ῥομαντικὸς καὶ εὐνουχισμένος Ballsεβῖκος… Ὁ Ἀριστερὸς εἶναι ἕνα Μηδενικὸ ποὺ θέλει νὰ μοιραστῇ τὴν οὐτιδανότητά του μὲ ἄλλους τοὺς ἄλλους, νὰ τοὺς κάνῃ ὅλους μηδενικὰ δῆλα δὴ ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχῃ καλύτερος ἀπὸ τὴν ἀχρηστίλα του.
Ούτε Αριστερός, ούτε Μηδενικό, ούτε ρομαντικός, ούτε ευνουχισμένος, ούτε Ballsεβίκος (sic) είμαι. Αλλά εσύ πρέπει να είσαι ψυχοπαθολογική περίπτως μωρ’ αδερφάκι μου, καθόσον θα βγάλεις τον κομπλεξισμό σου στο πιο άσχετο ποστ, με σχόλιο που δεν βγάζει νόημα.
Ανθρωπάκι είσαι, για λύπηση. Τόσο γκαουμπίου που βάζεις το κανονικό e-mail σου (δουλειά βρήκαμε ή ψάχνουμε ακόμα; ) με ψευδώνυμο….
Πάρε το σχόλιο σου λοιπόν δημόσια, να χαρείς ότι έκανες κάτι. Κι εις ανώτερα.