Γκαλοπτζήδες |

…ή αλλιώς “διαμορφώνω την κοινή γνώμη παριστάνοντας ότι την μετράω”.

Οικολόγοι Πρασινοφρουροί λοιπόν, τέταρτο κόμμα. Αυτό, αναγνώστη μου, δεν ήρθε από το πουθενά. Οι Ο-Π είναι ένα κόμμα με μεγάλη ιστορία, με συνέπεια, με σταθερές θέσεις, κοντά στο λαό. Έχουν θέσεις για τα ουσιαστικά προβλήματα του λαού, χωρίς δογματισμό, σέντσα οπορτουνίσμο αλλά διαθέτοντας και ριζοσπαστιμό!

Προτείνουν λοιπόν, οικονομία της βιωσιμότητας και τη συμμετοχής (ό,τι κατάλαβες κατάλαβα, κάτι σαν καπιταλισμό για τον καθένα), συμμετοχική δημοκρατία (ο ήλιος ο πράσινος), ανοικτή κοινωνία που περιέχει άλλες κοινωνίες (δηλαδή, γκέτο;), Υγεία πέρα από την Ιατρική (ούτε λόγος για ασφάλιση, για αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας), Παιδεία για όλους (αλλά δεν λέμε όχι στα ιδιωτικά, που είναι για τους λίγους). Σωστά πράγματα ρε αναγνώστη μου, γαμώ το κέρατό μου, όχι σαν αυτά που λέει το ΚΚΕ.

Ορίστε;

Πέρα από την πλάκα, έχει κανείς την εντύπωση ότι οι Ο-Π έχουν πρόταση και θα βγουν από την εκλογική διαδικασία ως κόμμα με αντιπρόσωπο στο Ευρωκοινόβουλο; Θυμάστε κάτι τρελά ποσοστά του Συνασπισμού της Ριζοπλαστικής Αριστερότητας; Μούφες είναι ρε. Ποιον βλέπει ο οποιοσδήποτε δίπλα του, τον κομμουνιστή ή τον Πασόκο; Τον Κουκουέ ή το συνασπιστήρι; Το ΠΑΜΕ ή το κοινωνικό φόρουμ (ρε, πού το θυμήθηκα αυτό ε;). Η τακτική είναι γνωστή. Ας δώσουμε λίγες μοναδούλες σε κανέναν καημένο, μπας και φτιάξουμε λίγο τα αναχώματα.

Ε, και τί έγινε; Θα αλλάξουμε εμείς την γραμμή μας; Θα πούμε άλλα πράγματα; Θα τα βάψουμε μαύρα και θα τα παρατήσουμε γιατί βγήκαν κάτι γκάλοπ με τους Οικολόγους Πρασινοφρουρούς; Σιγά τα ωά, από τέτοια κόλπα έχουμε μάθει. Σταθερά και αταλάντευτα. Έτσι κερδίζεται ο πόλεμος.