Ο παράδεισος!

Έβλεπα ψες το βράδυ μια εκπομπή, νομίζω στο Σκάι, όπου η δημοσιογράφος είχε διάφορες συνεντεύξεις από εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών των ΗΠΑ (ή ΕΠΑ). Για όσους δεν το γνωρίζουν, οι ΕΠΑ, ως χώρα της ελευθερίας (υπόκρουση: “o’er the laaaand of the freeeeee), αποτελεί έναν τόπο όπου οι κάθε λογής αιρέσεις βρίθουν. Άλλωστε η κάθε καινούργια πόλη-πολιτεία της νέας χώρας ιδρύθηκε κάπως έτσι: διαφωνούσαν σχετικά με τη φύση του Ιησού (είπαμε, Ιησούς, όχι Χριστός), ξεκουβαλούσαν και πηγαίναν να φτιάξουν καινούργια πόλη για να συμφωνούν όλοι και να μη σφάζονται μεταξύ τους, διαφωνούσαν οι μορμόνοι, πηγαίναν αλλού, αλλού οι Άμις, οι μουσουλμάνοι, και πάει λέγοντας. Όταν πια πέταξαν τους Βρετανούς και το τσάι τους στη θάλασσα κι όλοι αυτοί είπαν “είμαστε καινούργιο κράτος”, η ανεξιθρησκεία και η ανοχή των αλλόπιστων ή αλλόδοξων ήταν όχι απλά δικαίωμα, αλλά ανάγκη. Μόνο οι μαύροι και οι ινδιάνοι έμειναν χωρίς δικαίωματα. Ε, δημοκρατία και κοινοκτημοσύνη θα έχουμε, αλλά όχι και να καταργήσουμε και τους δούλους, που έλεγε σατυρικά κι ο Αριστοφάνης.
Ρωτάει λοιπόν κι η δημοσιογράφος- η οποία είχε γενικά ένα στυλ “θέλω να μάθω τα πάντα για τις θρησκείες σας γιατί δεν ξέρω τίποτα γι’ αυτές” και έκανε ερωτήσεις με έναν σχεδόν παιδικό και άμεσο τρόπο- τον καθολικό αρχιεπίσκοπο της Νιου Γιορκ σχετικά με το προσωπικό του όραμα για τον παράδεισο. Εκείνος απαντάει ότι “θα είναι ένα μέρος όπου δεν θα υπάρχουν έγνοιες, θα υπάρχει γαλήνη και ειρήνη”. Για δες, λέω, αυτός μιλάει για τον κομμουνισμό.
Ακόμα και σε ένα σοσιαλιστικό καθεστώς, όπως αυτό που γνωρίσαμε επί Σοβιετικής Ένωσης, τα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά, δεν υπήρχαν. Δουλιά, σπίτι, φαγητό, αθλητισμός, τέχνες, παιδεία, υγεία ήταν όλα παρεχόμενα από το κράτος δωρεάν, χωρίς καμία ανησυχία από μέρους των πολιτών. Χωρίς έγνοιες λοιπόν, τουλάχιστον όχι αυτές που μας απασχολούν τώρα. Για το θέμα της ειρήνης, τί να πρωτοπείς. Σταμάτημα του πολέμου στο ανατολικό μέτωπο το 1917, εκατομμύρια νεκροί στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, πόσοι λαοί να ενώνονται και να ζουν ειρηνικά μεταξύ τους. Θυμηθείτε ότι η Γιουγκοσλαβία διαμελίστηκε και ξεκίνησαν οι εμφύλιοι όταν ανατράπηκε το οικοδόμημα.
Αρχιεπίσκοπε, σκάρτη η υπόσχεσή σου για τον παράδεισο. Μας λες ότι πρέπει να περιμένουμε τη δευτέρα παρουσία και την ανάσταση νεκρών και δεν ξέρω εγώ τί άλλο κι ότι θα είναι κάτι έξω από το υλικό σύμπαν, και δεν θα έχουμε σώμα και κάτι τέτοια τρελά, χωρίς να μας παρέχεις καμία απόδειξη ότι όλα αυτά ισχύουν. Εμείς σου λέμε ότι παράδεισος μπορεί να γίνει η γη αυτή εδώ που την πατούμε, τώρα που ζούμε, και έχουμε τις αποδείξεις γι’ αυτό, γιατί πήραμε μια γεύση από αυτά που μπορούμε να κάνουμε.

Ρε κόσμε, ξύπνα επιτέλους και σταμάτα να παίρνεις το ναρκωτικό της θρησκείας. Δεν χρειάζεται να περιμένεις να πεθάνεις για να ζήσεις καλά στον οποιοδήποτε παράδεισο, μπορείς να ζήσεις καλά ΤΩΡΑ, ΕΔΩ, όταν θα αποτινάξεις τον ζυγό, όχι της αμαρτίας, αλλά της εκμετάλλευσης. Άλλωστε, κι η εκμετάλλευση, αμαρτία είναι…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.