Beta Testing the world!

Μια μπαλαρίνα (δεν ήταν ιδιαιτέρως γνωστή, μα ήταν πολύ καλή και γι’ αυτό ήταν και μόνιμο μέλος του Κρατικού Μπαλέτου) μια φορά πήγε στο Πανεπιστήμιο να δει μια φίλη της που εξεταζόταν στη διπλωματική της. Πτέρυγα 4 της Πολυτεχνικής, όροφος 5, διάδρομος 9, αίθουσα 30β, στις 11 το πρωί στις 23 Φλεβάρη της είχε πει η φίλη της. Η κακομοίρα όμως η μπαλαρίνα μας δεν τα πήγαινε καλά με τους αριθμούς, κι έτσι …χάθηκε. Περπατούσε λοιπόν για ώρα μήπως και καταφέρει να θυμηθεί πού ακριβώς έπρεπε να πάει, ώσπου κατά τις 12 και μισή βλέπει τη φίλη της να βγαίνει από μια αίθουσα, καταχαρούμενη και ανακουφισμένη.
Ανακουφίστηκε κι αυτή που την είδε, μιάμιση ώρα όλο άγνωστους ανθρώπους έβλεπε!
-Τί έγινε, πώς τα πήγες;
-Τέλεια, τέλεια! Καλά, γιατί δεν ήσουν μέσα;
-Συγνώμη, αλλά… έψαχνα να βρω την αίθουσα, ξέχασα τί μου είπες.
-Και γιατί δεν ρώτησες κάποιον;