Μπόρα |

Ξεκίνησε από το Πολυτεχνείο στην Θεσσαλονίκη στις 17.20. Κόσμος πολύς, φοιτητές, εργαζόμενοι, μαθητές, άνεργοι και συνταξιούχοι.
Τα συνθήματα στα στόματα συνέδεαν τους αγώνες του τότε με τους αγώνες του τώρα. “Όρκο στο Νοέμβρη, χρέος στη ζωή, να φύγουνε οι βάσεις κι οι Αμερικανοί”. Κι αυτό το χρέος κάναμε και σήμερα. Τα πλοία των νατοϊκών φονιάδων ήταν δεμένα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Η αρχική υπόθεση ότι η πορεία θα διαλυθεί στην Αριστοτέλους άλλαξε και η πορεία κατευθύνθηκε στο λιμάνι. Μπήκαμε στο λιμάνι, προχωρήσαμε μέχρι τα πλοία, όπου και βάψαμε συνθήματα επάνω τους, με τα πληρώματα να λακίζουν στις κουκέτες τους. Με το που ξεκινήσαμε να βγαίνουμε από το λιμάνι, ξεκίνησε και η βροχή, δυνατή και πυκνή. Μια παρέα έπιασε τα τραγούδια…

Αυτά να τα βλέπουν τα γκρουπούσκουλα που σκοτωθήκανε να περάσουν στις γενικές συνελεύσεις των σχολών την πρόταση να επιστρέψει η πορεία στο Πολυτεχνείο. Πήγανε άραγε να “υπερασπιστούν το άσυλο” με τέτοια βροχή ή αποφασίσανε ότι δεν αξίζει τον κόπο; Υπεράσπιση του ασύλου και τρίχες κατσαρές. Να δώσουν τροφή θέλουν σε όσους θέλουν να καταστρέψουν την έννοια του ασύλου. Εμείς δείξαμε για άλλη μια φορά ότι μια σωστά περιφρουρημένη πορεία δεν έχει καμία σχέση με τους κάθε είδους προβοκάτορες. Σήμερα δείξαμε επιπλέον ότι τα συνθήματα “έξω αι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ” παραμένουν επίκαιρα. Δείξαμε ότι εκτός από το άσυλο υπερασπιζόμαστε και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας, την λαϊκή κυριαρχία. Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπως όλα τα λιμάνια και αεροδρόμια, πρέπει να χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και όχι να προσφέρονται στην συμμορία δολοφόνων του ΝΑΤΟ.

ΥΓ: Βλαδίμηρε, Χρόνια Πολλά!