Τέλος οι εκλογές. Τί κρατάμε από την εκλογική αναμέτρηση λοιπόν;
α) Το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατορίας, κατάφερε να ξαναπάρει εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης. Άθλος, έτσι; Είχαν να αντιπαλέψουν κάτι εγκάθετους κουμπάρους, κάτι παρεξηγημένα ομόλογα, κάτι εξωγήινες ασύμμετρες απειλές, κάτι σιδερόφρακτους στρατηγούς ανέμους, και κάτι ψιλά όπως άρθρο 16 & 24, και κάτι αντιλαϊκά μέτρα. Μπράβο τα παιδιά. Εγώ θα φοβόμουν μήπως δεν μπω ξανά στη Βουλή. Παρόλαυτα, δεν συγκρατήθηκε το ποσοστό του 2004 και η νίκη ήταν οριακή, με μόλις 152 έδρες. Ίσα ίσα δλδ ξεπέρασε τις 150+1 έδρες του ’90.
β) Το Πανελλήνιο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, έχασε. Έχασε τις εκλογές. Έχασε έδρες. Ποσοστά. Έχασε και αρχηγό και τώρα ψάχνει για άλλον, πιο καλό, με βελτιωμένη σύνθεση που θα καθαρίζει όλους τους λεκέδες. Ο διεκδικητής της εξουσίας μάλιστα δεν έχασε στιγμή. Για αλλαγή πολιτικής δεν ακούστηκε τίποτα.
γ) Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αύξησε τα ποσοστά του και τις ψήφους του και εκλέγει 22 βουλευτές. Συνεχίζει να βρίσκει όλο και μεγαλύτερη απήχηση στα λαϊκά στρώματα, στους εργαζομένους, διατηρώντας σταθερή και αταλάντευτη την ίδια γραμμή που ακολουθεί στα 90 χρόνια ιστορίας του.
γ) Ο Συνασπισμός της Ριζοπλαστικής Αριστερότητας, μέσα από το κίνημα των bloggers, με προσωπικότητες όπως ο Μπανιάς και εγκολπωμένα γκρουπούσκουλα όπως η ΚΟΕ, κατάφερε να κερδίσει και ψήφους και ποσοστά. Ζήτω η αριστερά που στηρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση και κάθεται στο τραπέζι του διαλόγου με το Κεφάλαιο.
δ) Λάος. Το Λάος έχει πρωτεύουσα την Βιεντιάν. Το Λάος δεν μπήκε στην Βουλή γιατί είναι χώρα, με πολίτευμα Λαϊκής Δημοκρατίας. Μπήκε όμως ένα άλλο ΛαΟΣ, που έχει κάτι τύπους όπως ο Πλεύρης Jr., και μάλλον θα καθήσει στα ακροδέξια έδρανα του Κοινοβουλίου.
ε) Οι Οικολόγοι Πράσινοι συγκέντρωσαν 1 τα εκατό. Είδες άμα καίγεται η Ελλάδα πώς γίνεσαι μετά οικολόγος; Άμα σου καίνε το ασφαλιστικό, γιατί δεν βγαίνεις στους δρόμους;
στ) Ο δικομματισμός δέχτηκε πλήγμα, αν και όχι τόσο μεγάλο. Τα αναχώματα κατάφεραν να συγκρατήσουν το ρεύμα αντίδρασης που εκδηλώθηκε, αν και μεγάλο μέρος του κόσμου δείχνει να καταλαβαίνει πλέον τί γίνεται.
ζ) Δεν ήμουν εκλογικός αντιπρόσωπος φέτος και στεναχωρήθηκα πολύ. Ο ανταγωνισμός και η απελευθέρωση στις ναυτιλιακές συγκοινωνίες έχουν βάλει κάτι υπέροχα καταπληκτικά καράβια που κάνουν κάτι δεκαεξάωρα το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Μυτιλήνη. Δεν πειράζει, στις επόμενες.
Από δω και πέρα, καλό κουράγιο.
ΥΓ: Μην επαναπαύεστε. Το χρέος μας ως πολίτες δεν τελειώνει με την κάλπη. Υπάρχουν σωματεία, σύλλογοι, συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις. Εκεί κρίνονται πολλά. Κι εκεί χρειάζεται μεγαλύτερη συμμετοχή και συνείδηση.
Star Trek Greece